Merdin
Merhaba ji wer canikû camêrno. Ezê îro ji we ra qala Merdînê bikim. Weke hun zanin Mêrdîn li ser çiyaki hatiye avakirin û bajarekî tûrîstîk e. Mêrdîn di mehên biharê û havînan de bi gernasan mist tije sole. Tu li suka wê nikarî givekê bavêjî. Ji ber ku Mêrdîn li gorî şertû mercê demên borî hatiye avakirin kuçe û kolanê wê teng e. Li navenda suka wê, li ser peyarêyan du kes nikare bidin tengala hev du. Li pe hev dimesin. Îja neqebên wê yî jêrû jor hesab li cem we. Pir tiştên wê yî bi nav û deng hene. Di seri de diroka wê. Gava tu dikevî sûka wê ji every çend dikana yek dikanê qahweyê ne. She li hêlekê diqelînin, li hêlekê dikutin. Ew bêhna qahwê difûre û li sûkê gişî zahmetli dip. Ji xwe ku ew behn border bila tu zanî bî tu li Mêrdînê yî. Dîsa li hêlekê istikrar melê mizgeftan, li hala din istikrar zengulên dêran. She kelaya wê yî ku li serê çiya hatiye avakirin hêjayî dîtinê. Em karin gelek tiştên dinê rêz bikin. Lê bi serê xetoyê dinik ku ez rêz bikim wê neqede.
Belê, Mêrdîn mesken deh pazdeh salên dawîn bi nav û deng bû. Haya me kesî jê tunebû. Mêrdînî bi xwe hay jê tunebûn. Heta me qerfê xwe pê dikin. Me digo, di wan xaniyên weke sikefta de însan chawa lê dijîn. Qesr û qonaxên wê yî kuîro bi navû deng e, kesî nedikirî û difirot. Lêîro bûne bi milyon. Em li xwe poşman bûne lê êdî ji dest çûyî. Ew qesrû qonax û heta xaniyên weke sikefta giş bûne hotel, restaurant, cafe û hwd. Heta destê sibê weke taksîma Stenbolê istikrar muzîkê olanê dide û sopa Beşere lê kêm nabe. Lê berî niha bi salan ku hema tarî diket erdê sûk teva dihat girtin û tu ji sûka wê ditirsiyay. Min ew tirs rojekê jiya. Bo çi bû nema tê bira min, lê ez û hevalekê çibûn Mêrdîna kevnar. O beni bu êvar. Hema me dî dikandara derabayên dikanên xwe danîn herkesin derdi. Shopa bere hema bê nema bû. Din nava bajêr ronahî jî qet nehatibûn’u çıkar.
Bo ku em dakevin deşta qoserê em li benda erebeyan bûn lê çûn û hatin tunebû. Me ji hin kesan pirsî bê ka chima erebe nayênû narin, gotin heyra ji vê saete pêve erebe power hebin. Her ku diçû bajar tarîtir dibû û ez hevala xwe kûr bi kûr difikirîn. Me digo ka em ê ji çiyê çawa xwe bighînin daştê. Ne rêyek kin bû jî ku em bi oak xwe bigihînin daştê. Hîn em bi wê tirsêbûn me dî erebeyek hattı. Hema bibê me xwe avet ber erebê. Şifêr bi me keniya û git, heyra hêdî bin, ez bi cihêkî narevim. Ben git; wele ji tirsû kêfa me wer kir. Ji ber ku me destê xwe ji we şüştibû. Git hun mafdarin ez erebeya dawîn. Wê demê rewşa Mêrdîn mesken bû heyra. Lê niha ku meriv dice Mêrdîn şevên wê ji rojên wê xweştir e.
Xirab ew e ku pir buha yiyin. Temam li her deran û li her tiştî buhayî çê bûye, lê hun bawer bikin ne bi ecêba Mêrdîn e. Çayek kir deh wasqe. Biz xêr e yaw. Li Dubaî ne bi ve xezebê gidiî. Pir caran ji bajarên wekî din heval û friend skin Mêrdîn. Dikmek gava dibên ka werin em hev du bibînin, ji ber bihayê em dibên karê me heyî û em derewan. Bazirganon, gunehê derewên me di hustiyên we de.
Wexta ku em derin Mêrdîn dikin, pirayî em derin cem hevalên ku li wir snow. Em li cîhê wan dixwin û vedixwin. Ma xêre em sî werqî bidin qahweyekê heyra. Caran dawîn ku ez çûm Mêrdîn dîsa min wer kir. Hevalekî dikana sahafê vekiribû. Min jê re him pirtûk tegin him jî min serdana wî kir. Û me tea û qahweya xwe li dikane. Te dî min di seri de gotibû ku kuçe û kolanê Mêrdîn teng in. Gava min û hevalê xwe qahweya xwe wedixwar min dî kerek refên pirtûka li ser pantê û li ber deriyê dikanê sekinî. Ji hevalen min re hatibû. Ji ber neqebên Mêrdîn tengin û erebe tê da nikarin bimeşin, hemaliya alavan kera dikin.
Li Mêrdîn ji ber karê himaliyê ker bitki pir bi qiymet in. Weke cîhê rawestgeha texsiyan, rawestgeha wan jî heye. Barên wan hebin derin ba wan kesin, bazarê û bi vî şiklî barên xwe sole û tînin dikin. Te dî xwediyên ereba di bazarê da gotineke wan heye. Dibên, ma hûn nizanin bê akaryakıt bi çi… Li Merdîn jî wexta kut tu bazara himaliya keran dikî, xwediyên kara tabanın; heyra ma bi avê dixebitin. Ma hûn nizanin bê kîloya ceh bûye bi çiqasî. Bir paqijiya bajêr jî bi keran dikin. Defan şaredariyê hene û sergoyên bajêr li keran sew û didin hev du. Heta ew müdafaa şaredariyê sigortalı û teqawîta wan jî heyî. Belê belê, biz rast bihîst. Googlê bipirsin’i arayın. Niha hun dibên; Sew li vî welatî însanan bê Insurance dixebitî lê keran Insurance. Lê rastiya mesken e.
Belê, va ye bihar hattı. Turîsta jî berê xwe dane Mêrdînê. Êdî wê Mêrdîn şên bibe. Bawer im pistî çendakî dinê emê li Mêrdîn nikarib gava xwe bavêjin. Û yê min jî dil heye ku li Mêrdîn dikanekê vekil. Ew chax ezê her tim lê bim. Û kesên ku wê werin Mêrdin, ji bihayê netirsin, tea û qehweya we li min.
